21 Mart 2015 Cumartesi

iş işten geçti - jean paul sartre





kitaptan kısa bir bölüm...

yaşlı kadın kapalı büyük deftere dirseklerini koymuş , çenesini iki eline dayamış , masasının önünde oturuyordu . kedi , adeti üzere , defterin üzerine kıvrılmıştı . eve'le pierre çekinerek yaşlı kadına yaklaştılar . kadın doğruldu :
-- ya.. siz misiniz ? beş dakika geç kaldınız .
pierre sordu :
-- bizi bekliyor muydunuz ? yoksa yanlış mı geldik ?
yaşlı kadın , kalın kitabın işaret konmuş olan sayfasını açtı ve bir zabit katibinin soğuk ve kuru sesiyle okumaya başladı : 
-- madde 140 : şayet birbiri için yaratılmış olan bir çift , idareye ait bir hata yüzünden , sağlıklarında karşılaşmamışlarsa , haksız yere mahrum edildikleri aşkı gerçekleştirmek ve müşterek hayatlarını yaşamak üzere , yeryüzüne dönmek isteğinde bulunabilirler ve bazı koşullar altında buna izin alabilirler .

kadın okumasını bitirince , başını kaldırarak gözlüğünün ardından , hayretler içinde kalan genç çifte baktı : 
--buraya bunun için geldiniz değil mi ?
pierre'le eve bakıştılar . hayretlerinin altında büyük bir sevinç beliriyordu .
pierre yutkundu : 
-- demek...
-- yeryüzüne dönmek istiyor musunuz ?
eve kekeledi : 
-- vallahi madam...
ihtiyar kadın biraz sinirlenerek ısrar etti : 
-- size açık bir soru soruyorum , cevap verin .
kadın sabırsızlanmıştı . pierre yeniden arkadaşının yüzüne baktı . bakışında neşeli bir soru belirmişti . eve başıyla : ''evet'' deyiverdi .
bunun üzerine pierre , yaşlı kadına döndü : 
-- evet madam , eğer mümkünse dönmeyi istiyoruz . 
-- mümkündür , efendim . gerçi işlerinizi çok karıştırır ama , mümkündür . 
pierre derhal eve'in kolunu tuttu . fakat yaşlı kadının sert bakışı karşısında hemen bıraktı ve yüzü tekrar ciddileşti . 
yaşlıı kadın bir nüfus memuru gibi pierre'i sorguya çekmeye başladı : 
-- siz bu hanım için yaratılmış olduğunuzu söylüyorsunuz , öyle mi ? 
-- evet . 
-- madam charlier , siz de bu bey için yaratıldığınızı beyan ediyorsunuz , değil mi ? 
eve bir yeni gelin gibi kızardı : 
-- evet...
bunun üzerine yaşlı kadın deftere eğildi , sayfaları çevirdi :
-- camus... cera... chalot... charlier... tamam . da... di... do... dumaine tamam , tamam , tamam . siz tıpatıp birbiriniz içinmişsiniz . fakat doğum servisinde yanlışlık olmuş . 
eve'le pierre utangaç ve mutlu , bakışıp gülüştüler . elleri usulca birbirini buldu . eve biraz şaşırmıştı . pierre ise biraz gururluydu . yaşlı kadın arkaya doğru eğildi , onları dikkatle süzdü ve gözlüğünün arasından bakarak : 
-- güzel bir çift , diye söylendi .
sonra meşhur 140'ıncı maddeyi okuduğu deftere tekrar eğildi . bu kez yalnızca özetledi : 
-- işte yerine getirmekle mükellef olduğunuz şartlar : 
hayata döneceksiniz . burada öğrendiklerinizden hiçbir şey unutmayacaksınız . şayet yirmi dört saate kadar güvenle ve bütün varlığınızla sevişmeyi başarırsanız , tam bir insan hayatına hak kazanacaksınız . 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder